موبایل و شبکه های اجتماعی وقت زیادی از مرا هدر میدهند. قبلا اینستاگرام داشتم اما برنامه ی آن را از روی موبایلم حذف کردم. بعضی وقتها دوباره یاد این جادوگر به یغما برنده ی زمان می افتم و دوست دارم دوباره وارد بازی اش شوم. اما خوشبختانه نام کاربری و رمز اینستاگرامم یادم نیست و با توفیق اجباری منصرف میشوم.
لحظه های اول حضور در اینستاگرام برایم جذاب است. افسون این جادوگر مرا فریب میدهد،طعم گیرایی دارد اما مزه ی گسش در دهانم میماند.
بعد از دقایقی، حضور در آنجا، دلگیرم میکند، یک غمی به من اضافه میکند. فکرمیکنم بعضی از آدمها و حرفهایشان چقدر از تهی سرشارند.همه ی اینها برایم غم می آورد و در آخر یک احساس تهوع. «نیش دارو» کار خودش را کرده، اثر خودش را به خوبی نشان داده، مدتی باید بگذرد تا اثر آن کم شود... برای همین ترجیح دادم نداشته باشمش.
