امروز برای دوست عزیزی میخواستم هدیه ای بگیرم. نوشت افزارها و و مغازه هایی که جعبه کادو و کاغذ کادو میفروشند، حالم را خوب میکنند. مغازه هایی که فقط مختص همینهاست.
مغازه های جعبه های کادو طبقه پایین بود. دیوارهای کناری پله ها پر بود از کاغذهای رنگارنگ زیبا. انگار این پله ها مرا به دنیای دیگری میبرد. به یک سرزمین شاد و رویایی پر از هدیه.
رنگها و طرحهای شاد و جذابی که مرا به وجد آورد. چقدر جعبه! جعبه های رنگارنگی که بی تابانه منتظر هدیه ای بودند تا به دست گیرنده اش برسند.
چقدر آن مکان و آن زمان را دوست داشتم. اگر به اختیارجیبم بود، همه ی جعبه های کادو را میخریدم.
دوست داشتم آنجا بمانم و ببینم هدیه دهنده با چه ذوق و شوقی کادو انتخاب میکند. شاید هم هدیه ی آخرین دیدار باشد، نمیدانم...
چقدر ماجرا پشت این هدیه است!
پی نوشت بی ارتباط: هدیه گرفتن را دوست دارم. اما هدیه دادن لذت بیشتری برایم دارد.
